Veilig in de Ardennen — Margje Horringa

Tussen 1968 en 1973 woonden wij kinderen nog in Den Haag en jij al met Boet in Amsterdam. Ik was toen tussen de 8 en 12,5 jaar oud. En mijn broers net iets ouder. De bezoekregeling bestond uit een weekend per maand bij jou. Omdat je ook niet zo goed wist wat je daarmee aanmoest gingen we vaak naar De Ardennen.

Eerst 4 uur met de auto, heerlijk eten en elke dag veel lopen, wel 20 km. 's Ochtends na het ontbijt keek je even op een kaart die aan de muur hing en dan gingen we.

Eerst veel klimmen, dan dwars door een weiland, oppassen voor koeien en paarden. Het bos in. We volgden de loop van een beekje en als ik na die 20 km echt niet meer kon zei je : "alleen hier nog even naar beneden, dan komen op de weg. Dan gaan we rechts en na de eerste bocht is het hotel. En dat was waar - daar was het hotel.

Naast de toenemende ontberingen in Den Haag was ik veilig bij jou in De Ardennen.

Daarnaast was je als vader eigenlijk erg onmogelijk en vooral heel erg afwezig.

Toch kan ik niet anders dan zielsveel van je houden.

Deze man was mijn vader. Wat ben ik daar trots op.